Değerli okurlarım sizinle bu hafta çok farklı bir konu konuşalım ne dersiniz? Geçenlerde bir tartışma sahnesine denk geldim. Tartışmanın konusu eskileri ne kadar çabuk unuttuğumuz ve onlara aslında hak edilen değerin verilmediği ile ilgiliydi. Gerçekten de eskiyi ne çabuk unuttuk.
Belki yaşım küçük olabilir ve o zamanlara yetişememiş olabilirim fakat büyüklerimizden hep duyarım eski hayatın aslında ne denli güzel ve iyi yaşanmış yıllar olduğunu. Evet tabii her dönem gibi mutlaka o zamanlarda çok zorluk çekilmiştir. Ama güzellikleri de fazlasıyla görmek mümkün.
Neden o günleri bir çırpıda sildik? Ya da neden hiç hatırlamak, anmak için bir çaba göstermiyoruz? O özlenen aile sohbetleri, dinlenen şarkılar, mis gibi yanan sobanın etrafına doluşan çocuklar, oynanan sokak oyunları, büyüklere olan hürmetimiz, küçüklere olan sevgimiz, hayvan dostlarımıza verdiğimiz değer ve onları incitmemeye çalışmamız, insanların birbirine olan saygısı ve daha sayabileceğim birçok yitip giden değerlerimiz…
Haydi gelin eski günlere geri dönelim demiyorum tabii ama o günlerde kalan bir şeyleri kayıp mı ettik acaba? Dünyayı sevgi kurtaracak diyoruz bir sevgi kırıntımız bile yok mu gerçekten? Nerede o eski şarkılarda hep konusu geçen sevgi? Eskileri çok özlediğimizi söylüyoruz fakat onlara gereken değeri veriyor muyuz? Pek emin değilim. Eski sanatçılarımıza, eski değerlerimize ya da o güzel anılarımız olan eski insanları gerçekten unuttuk mu?
Bence hala hatırımızda o günler. Ama biraz daha öne çıkarmalıyız. Onları öne çıkaracak faaliyetler yapılmalı. Pandemi dönemindeyken tabii olmaz ama bu dönemde teknolojiyi çok iyi kullandığımızı düşünüyorum. Belki teknolojinin verdiği yeniliklerle internet, televizyon, telefon üzerinden yapılabilir. Hem bizim için yorucu ve zor geçen şu günlerde biraz olsun kalbimize ve ruhumuza iyi gelebilir. Hem de eski değerlerimizi yeniden gün ışığına çıkarmış ve onlara gereken değeri vermiş oluruz.
