MS’de klinik seyir, relaps ve remisyon dönemleriyle izlenir. Relaps (alevlenme) bir atağın yada semptomların şiddetlendiği dönemi ifade eder. Remisyon (sönme) ise sabit olmayan değişik semptomların olduğu dönemdir. Sıklıkla tamamen veya kısmen düzelen ağır ataklarla başlar.
Hastaların yaklaşık % 70’ i bu şekilde başlar. Sonraki ataklar tahmin edilemeyen aralıklarla oluşur ve her birinde hasar giderek artar. Hastalığın ilerleme hızı farklılık gösterebilir. Ataklarda tam düzelme olmaksızın her bir atakta eklenen özürlerle hastanın kısıtlanması giderek artmaktadır. Hastalar silik semptomlarla tüm yaşamlarını da geçirebilirler. Bu nedenle, hastalarda semptomların başlama tarihininin kaydedilmesi son derece önemlidir. En ağır şekilde ilerleyen hastada; bilinç kaybı, ağır görme kaybı, dizartri, disfaji, solunum yetmezliği ve hızlı yıkım ile seyreder.
MS’de semptomlar kişiden kişiye değişebildiği gibi aynı kişide bulgular zamanla farklılaşabilir.
Başlangıç bulguları; %40 kas zayıflığı, %30 parestezi, %20 yürüyüş bozuklukları, %20 optik nörit, %15 diplopi, %10 ataksi, %5 vertigo, %3 hemipleji ,trigminal nevralji, fasial paralizi olabilir. Başlıca semptomlar; motor semptomlar, duysal semptomlar, serebellar ve bulbar semptomlar, görme ile ilgili semptomlar, kognitif ve emosyonel semptomlar, seksüel semptomlar, bağırsak mesaneye ait semptomlar olarak sıralanabilir.
Kaslardaki kuvvet dengesizlikleri de ileri aşamalarda eklem ve bel ağrılarına neden olmaktadır. Yorgunluğun nedeni tam olarak bilinmemekte ama semptomlardan kaynaklandığı düşünülmektedir. Genel yorgunluk ve tükenmişlik şeklindedir. Ani ve şiddetli bir başlangıç yaparken, sabah erken saatlerde başlar ve gün içerisinde artar. Sıcak ile artarken soğuk ile azalır, günlük yaşam aktivitelerini etkiler. Özellikle gece oluşan kas spazmları, uyku bozukluklarına ve ertesi gün yorgunluğun artmasına neden olmaktadır. MS tedavisi için kullanılan bazı ilaçların yan etkisi olarak da yorgunluk oluştuğu düşünülmektedir.
Yürüyüşte; yüzeyi genişleterek, lateral salınımlarla ( dış yana salınımlar), bir adım küçük diğerini büyük atarak, ayaklarını sürüme şeklinde patern bozuklukları görülebilir. Dil, çiğneme ve yutma refleksi zayıflamış olabilir. Kinetik tremor, nistagmus, dismetri, vertigo serebellar semptomlar arasında yer alır. Bozulmuş ses kontrolü, vurgulama, tonlama, hipernasal konuşma, konuşma akıcılığında bozulma, heceleri karıştırma, konuşma terapisini gerektirebilir. Kognitif ve emosyonel semptomlarda, sinir sistemindeki demiyelizasyondan direkt olarak oluşabileceği gibi hastalığın ortaya çıkışıyla indirekt olarak da oluşabilirler. Hafıza kaybı, dikkat ve konsantrasyon eksikliği, karar verme güçlüğü, labilite, agnozi, efori, depresyon görülebilir. Yaygın ağrı zaman zaman da migren tarzı ağrıların insidansı artmıştır. Epilepsi nöbetleri görülebilir. Barsak ve mesaneye ait semptomlar, spinal tutuluma bağlı olarak sık görülen semptomlardandır. Bozulmuş mesane kontrolü, ani ve sık idrar yapma isteği, inkontinans, konstipasyon, üriner retansiyon görülebilir. Semptomlar zaman içinde artarken hastanın uyumunu bozar ve psikolojik problemlere neden olur.
