Geh sâde vü gâh rengîn
Geh tab'ın ider sengîn
Geh hurrem u geh gâmgîn
Mevlâ görelim n'eyler
N'eylerse güzel eyler
“İblis, senin hakikatini görmedi de; ‘Niçin topraktan yaratılana secde edeyim?’ dedi. İnsan topaktan yaratıldı ama göründüğü gibi bir suretten bir gölge varlıktan ibaret değildir! Gözlerini oğuştur da iyi bak; onda celal nuru, ilahi nur parlamada, göz kamaştırmadadır.” (Mesnevi)
Nefsini kötü sıfatlarından arındıran İnsanın gönlü, Allah'ın isim ve sıfatlarının tecelli ettiği bir aynaya benzer. Perdeler bir bir kalkınca aradan, 'O' Güzel, Cemalini gösterir sevdiğine. Zira seven sevdiğinde fani olmuştur. Kalmaz ki gözünde ikilik. O, baktığı herşeyi bir'in aydınlığıyla bir'de görür.
Gönül evinde Hak'tan gayrı ne varsa yanmış, yok olmuştur. Yağmurun toprağa can verişi misali kaybolmuş gönüller, rahmet tecellileriyle yeniden doğar. Yeniden ölür sonra yeniden yeni doğar. Küllerinden doğan anka kuşu gibi. Toprağa ayrılık ateşi üflendiği zamanlardan bir ses yankılanır ruhun derinliklerinde. Kavuştuğunu sandıkça artan özlem, yakınlaştıkça uzaklaşan bir aşkın narına tutulur kalb.
Ve çaresiz dökülür dilinden Yunus'ça kelam:
“Sensin bu gözümde gören sensin dilümde söyleyen
Sensin beni var eyleyen sensin hemin öndin sona"
Kalmamıştır gören ile görünen arasında bir fark. Masiva kafeslerinde tutsak kuşlar bir bir kurtulur esaretinden. Yola revan olup kanat çırpar sonsuzluğa. Ne gam ne keder... Varlığın kuyularından çıkıp yönünü nereye çevirsen Allah'ın vechinin aynasında hem yok hem var gibi..
Can gözü O'nun nuruyla sarhoş. Neye baksa Sevgilinin nişanı görünür. Kah sevinçte kah hüzün arasında yoğurulur durur. Kimi dertli olur kimi dertle olur. Kimi ise aynada kendi halini görür, taş olsaydım da bu hallere düşmeseydim der. Böyledir işte, Hakk'ın işlerine akıl sır ermez.
Göklerde ve yerdeki bütün canlılar ihtiyaçları için O’na yalvarır. O, kâinatın her zerresine her saniye hükmetmektedir ve her an yeni tecellîlerle yeni bir iştedir. Bu yüzden âlem dâimâ değişmekte, her an hayret ve hayranlık verici farklı yaratılışlara sahne olmaktadır. (Rahman, 29)
O, neylerse güzel eyler. Allaha layık kul olmak ve rızasını kazanmak duasıyla.
Hayırla kalın.
