Mürid Allah’ın rızasını kazanmak için çıktığı bu yolculukta evvelki hayatındaki kötü alışkanlıklarını bırakmalıdır. Çevresindeki kişilere dikkat etmeli onu yolundan ayrı düşürecek davranış ve hareketlerden uzak durmalıdır. Dedikodu yapan, sadece dünya için yaşayan, Müslüman oldukları halde ibadetlerini yerine getirmeyen, zina eden kişilerden mümkün olduğunca uzak kalmalıdır ki onların hali kendisine sirayet etmesin.
Şüphesiz ki kişi beraber vakit geçirdiği ve sevdiği kişilerin davranışlarından etkilenir. Bu yüzden Hadis-i Şerif’te; “Kişi arkadaşının dini üzeredir” buyrulmuştur. Bunu bilen büyüklerimiz de demişler ki: “Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim.”
Sadece geyik olsun diye biriyle geçirdiğimiz bir kaç saatin bize dönüşünün nasıl olacağını ve nelere mal olacağını bilmemiz çok zor.
İşte bu yüzden sülük yolculuğunda kötü mekanlardan uzak kalmak adablardan biri olarak görülmüştür. Bir kişi düşünelim devamlı haram işlerle meşgul oluyor ve bunları anlatıyor. Bir yerden sonra anlattıkları bize de normal gelmeye başlayacaktır. Hatta belki de aynı davranışları merak edip bizde uygulamaya başlayacağız. Bir çok gencin alkol, uyuşturucu gibi bağımlılıklara düşmesinin sebebi de kötü arkadaş çevresi ve mekanlar değil midir?
Başı boş kalan nefis neye yöneltilirse ona alışır. Gül bahçesine giren gül kokar. Çöplüğe giren ise pis… Bu ikisinin arasındaki fark nedir? Birinde kokuşmuş atıklar, diğerinde insanın içini ferahlatan güzel bir koku vardır. Aynı insanlar gibi. Kimi günahlarla kalbini çöplüğe çevirmiştir. Zahiren kötü koku yaymasa da batınen leş gibi kokmaktadır. İşte o gibileri kalblerinin kötü kokularını etrafına bulaştırırlar. Hiçbir şey olmasa dahi insanın elbisesi kirlenecektir. Bir de güzel amel ve ahlakıyla gül gibi olanlar, kokanlar vardır. Onlar girdiği her yeri güzelleştirirler. Onların sözleri baldan tatlıdır. Batını gül gibi kokanlar zahirde kötü koksa ne olur ki?
Bütün güzel kokuları sürsek içimizin kötülüğünü gizler mi ki? Örter mi günahlarımızı Tövbe suyuyla yıkamadıktan sonra gönül evini? Gözyaşları ile sulanmadıysa çorak topraklarımız işte o vakit oradaki pislik gider mi… Gitmez elbet. Peki ya kötü arkadaş ve mekanlarda vakit geçirerek, kıskançlık ve hased ederek, öfkelenerek, kibir göstererek gönül evimizi nasıl temizleyeceğiz.
Düşünün ki bir yandan evimizi temizlemeye çalışıyoruz bir yandan da evi kirleten birileri var. İşte o evi kirletenler kötü çevre ve arkadaşlardır. Günah dolu mekanlardır. O gönül evi nasıl temizlensin. Bunun adı ancak boşa emek harcamak olur başka birşey değil. İşte o yüzden Hak dostları bu konuya çok ehemmiyet vermişler ve müridlerini bu konuda uyarmışlardır.
Hadi bizde bir bakalım gönül evimiz ne alemde. İçinde neler var. Ya etrafında, yakınında nasıl insanlar var? Belki de şöyle dip köşe temizlik yapmanın zamanı gelmiştir.
Selamlar, sizi hayra ulaştıran Cumalarınız olsun.
