Bu hafta hepimizin aslında çok yakından bildiği fakat neden bilinmez uygulamaya koyamadığı bir konudan bahsetmek istedim. Ne kadar kitap okuyoruz? Ya da kitap okuyor muyuz? Desem daha doğru olur galiba. Araştırmalara göre 2021 yılında kitap okumayanların oranı yüzde 50,9’dan, yüzde 59,1’e ulaştı. 2020’de yalnızca internetten gazete okuyanların oranı yüzde 62,9’a yükselirken, basılı gazete okuma oranı ise yüzde 37,1’e geriledi.
İnternetin bu kadar yaygınlaşmasıyla elbette internetten gazete, dergi, kitap okuyanlar da var biliyorum fakat onun sayısının da çok yüksek olacağını sanmam. Haber sitelerinin artmasıyla gazeteye de rağbet azaldı. Fakat bana sorarsanız bir kitabı eline alarak yahut bir gazeteyi yanına da bir kahve ile sakin bir pazar günü okumaktan daha keyifli olan pek az şey vardır. Kitap okurken ya da gazete veya dergi herhangi bir şeyi okumak için elinize aldığınızda onun farkına varırsınız çünkü gerçektir sanal değil. Uzun uzun incelersiniz işte o zaman ben bunu okudum diyebilir insan onun derinine indikten sonra birkaç cümleyle yorum yapılabilir.
Türkiye, günde sadece 1 dakikasını kitap okumaya ayırırken, televizyon izlemeye 6 saatini, internete ise 3 saatini ayırıyor. Türkiye, okuma alışkanlığında da dünyada 86. sırada yer alıyor. Kitap okuyanların yüzde 65’i aşk, yüzde 24’ü siyasi, yüzde 13’ü düşünce, yüzde 7’si kişisel gelişim kitapları okuyor. Bu çalışma gösteriyor ki kişi başına yılda 7,2 kitap düşüyor.
Okumalıyız çünkü olaylar karşısında cevap verebilmek, düşünce gücümüzü artırabilmek, yeni ufuklar keşfedebilmek için en önemlisi farkındalığımızın artması için okumamız gerekiyor.