Mart ayının son haftasında sıcak bir havada Cumartesi günü Atatürk stadyumu basın tribününde azda olsa bitmeyen umudumuzla yerimizi aldık. Bizler her ne kadar olumlu düşünmeye çalışsak ta bizim futbolcular çoktan unlarını eleyip, eleklerini duvara asmışlar ve ligin sona ermesine 10 hafta kala ligden düşmeyi kabullenmişler.
Yaklaşık 300 civarında seyirci ile bomboş protokol tribünü önünde Serik Belediyespor müsabakamız oynandı. Taraftar grubumuz bile artık ümidini yitirmiş ki müsabakalara desteğe gelmiyor, gelenler de zaten bin pişman, müsabaka içinde, bitiminden sonra stadyum önünde söylenenleri yazmak istemiyorum.
Feryat figan içinde olan müsabakalara gelen bir avuç kalmış taraftarı sağır sultan duyuyor da ilgili, alakalı olanlar duymazdan gelip, susmaya devam ediyorlar.
Rakibimiz müsabakayı kendi tarafına çevirmede çok zorlanmadı. Birinci ve ikinci bölgemizde kurdukları baskıyla bizim takıma doğru düzgün 5 pas yaptırmadılar. Hiç üşenmedim saydım 70 saniye içinde 41 pası peş peşe yapıp akabinde sağ kanattan kaleye orta yaparak gol pozisyonuna girdiler.
Topun genelinde ayaklarında tuttular, sahanın her yerinde kurdukları üçgenlerle, kanat bindirmeleriyle adeta antrenman müsabakası oynadılar 3 puanı hanelerine yazdırıp bizi de yeşil sahanın çimleri üzerine serip geçtiler.
Serik Belediyespor’u gerektiği şekilde oynadığı istekli futbolu için tebrik ederim.
Grubumuzdan iki takım düşecek açıklamasıyla kurtulma ümidimiz daha da artmış düşüncesi kafamızda oluşmuş olsa da gelgelelim bizim çocuklarda bu umudu görmedik pek göreceğimizi de zannetmiyorum.
Maçın skoruna aldanmayın, skor bizim lehimize daha da artabilirdi futbol şansızlığı onlardan yanaydı. Acemilik, beceriksizlik, vurdumduymazlık içinde ruhsuz bir takımı seyretmek kahır içinde bırakıyor bizleri.
Üzülüyorum, üzülüyoruz.
Kadro olarak yetersiz olabilirsin, devamlı müsabaka kaybetmek nedeniyle konsantrasyon kaybınız üst limitlere ulaşmış olabilir, maddiyat başta olmak üzere birçok sorunlar yaşıyor olabilirsiniz tamam, konunuzda yerden göğe kadar haklı olabilirsiniz ona da tamam diyelim de sizin işiniz sadece futbol oynamak. Mecburiyetten değil, içinizden gelerek oynamaktır.
Profesyonel ya da amatör olarak Balıkesirspor’umuzun kutsal saydığımız formasını sırtınıza geçirip şanlı armayı göğsünüzde taşıyorsunuz ama bilin ki hiç yakışmıyor ve hak etmiyorsunuz.
Basın tribününde yalnız değiliz, bizlerle birlikte kulüp yöneticileri başta olmak üzere, alt yapı hocalarımız, kulüp çalışanları, futbolcu yakınları olmak üzere bayağı kalabalık oluyoruz.
Burada konuşulanları, kişiler arasında yapılan sohbetleri ben her zaman dikkate alırım, birçok kimsenin bilmediği, konuşulmaktan imtina edilen konular burada konuşulur. Yaptıkları yanlışları, yapamadıklarını dile getirerek bir nevi isteyerek veya istem dışı itiraflarda bulunur. Burada konuşulanlar dedikodu falan değildir, olayın bizzat içinde olanların ifadeleridir.
Bu konuşulanları yazacak değilim ama sırf birilerine inat olarak yapılan yanlışların, siyaset dünyasının yalanlarına inanmanın, her şeyi ben bilirim deme ısrarında olmanın ve en önemlisi de birlik, beraberlik içinde bulunamamanın verdiği zararın geriye dönüşü olmadığının artık farkındasınızdır İnşallah diyeyim. Umut fakirin ekmeğidir madem bugün oynanacak Sarıyer müsabakasında takımımız başarılar dileyip yazımı bitireyim.
