Eveeeet. Yine Dünya bir şey günüyle karşınızdayım. Bu seferki baya ilginç. Neden mi? Çünkü dün Dünya Hiçbir Şey Günü’ydü. Peki ne yapılır bu günde? Hiçbir şey!
Hayatlarımız koşuşturma içerisinde geçerken, hep bir şeyleri yetiştirmeye çalışırken, işimiz başımızdan aşkınken böyle bir günü kutlamayı kim düşünebilir ki?
Hareketsizlik, sessizlik, rahatlık… Aslında hepimizin ihtiyacı değil mi? Hadi bu gün insanlar hiçbir şey yapmasın diye insanları düşünülmüş bir gün fakat hangimiz bu günü kutlayabileceğiz?
Yaşamın tadını çıkarmak, hayattan zevk almak, stresi uzaklaştırmak… Kulağa ne hoş geliyor öyle değil mi? Peki bunlara vaktimiz var mı? Asla yok! Keşke bu ironik kutlama günü gerçek olsa ve keşke o gün insanlar gerçekten de hiçbir şey yapmasalar.
Çıksalar doğaya yürüseler, bir dizi açıp izleseler ya da durun ya gerçekten sadece oturup dinlenseler. Birazcık mola verebilseler işlere, strese en önemlisi de düşüncelere.
Nereye gidersek gidelim ne yaparsak yapalım hatta hiçbir şey yapmasak da beynimizden sayısız düşünceler geçiriyor. Yapmamız gerekenler, unutmamamız gerekenler, geçmişten gelenler…
Ne kadar yoruluyoruz gün içinde de bir tek uyurken kesiliyor o düşünceler… Ya da biz öyle sanıyoruz, bilemiyorum.
Kendimize dinlenebileceğimiz alanlar yaratmamız şart. Ne de olsa her şeyin başı sağlık. O yüzden arada mola vermek kendimize yapacağımız en büyük iyilik olur.
