Gencecik bir can gitti!

Gencecik bir çocuk hayatını kaybetti. Ailesi Balıkesir’e üniversite için gönderdi Ata Emre’yi. O da okurken bir yandan çalışmak istedi ve kuryelik yapmaya başladı.

Bir gece siparişten dönerken defalarca bıçaklandı, hayatını kaybetti. Ailesi perişan, arkadaşları perişan. Bir can gitti. Yapan kişi tutuklandı. Kaç yıl yatar bilmem ama giden canı geri getirmez.

Bu kadar kolay mı oldu öldürmek. Bas bas bağırırken her yerde şiddet istemiyoruz diye nasıl insanlıktan çıkılıyor. Bir cana nasıl zarar verilebiliniyor aklım almıyor. Neden bu kadar artarak devam ediyor?

Bir mucize olsa bir çırpıda önü kesilebilse şiddet olayının. Kimse kimseye zarar vermese. Kimse kimseyi öldürmese. Çok zor olmamalı. Aksine öldürmek zor olmalı değil mi? Bir insana kıymak zor olmalı!

Hiç yoksa 3 5 tane haber duyuyoruz her gün bununla ilgili. Öldürüldü, dövüldü… Hem mesleklere hem bireysel olarak şiddetin önüne geçemiyoruz. Yine akla cezaların caydırıcı olmaması geliyor ilk olarak.

Ya da insanların gözü verilecek cezayı görmeyecek kadar dönüyor. Cinnet geçiriliyor belki. Ama ne olursa olsun bir insana kıymanın hiçbir haklı nedeni olamaz. Kabul edilemez. Allah’ın verdiği canı Allah alır.

Olmasın artık şiddetin her türlüsü. Kimsenin yüreği yanmasın. Analar ağlamasın!