11 ayın sultanı Ramazan ayı geldi hoş geldi. Ben kendi adıma çok özlediğimi hissettim. Sahuru, iftarı, ramazan pidesini, bütün aile bir araya gelmeyi, teravih namazını, bu huzuru çok özlemişim.
İftarın o tatlı telaşı, sahurun mahmurluğu, gün içinde sakin kalmak adına verdiğimiz çaba… Öyle ya oruç sadece yemek yemediğimiz bir ibadet değil, kötü kelimelere, kötü alışkanlıklara da verdiğimiz bir ara. Amaç sadece 2 öğün beslenmek değil. Bu ay süresince ruhumuzu da güzel duygularla besleyebilmek.
Tabi yine eski günlerle kıyaslama ihtiyacı duyuyorum. Çünkü eskiden çok daha güzel geçerdi sanki Ramazan ayı. Ya da çocuktuk, bize öyle gelirdi. İlk hatırladığım, Ramazan deyince aklıma ilk gelen şey Hacivat ile Karagöz oyunu. Sonrasında sokakta satılan macun gelir.
Ramazan pidesi için kuyrukta bekleyişlerimiz, teravih namazına giderken arkadaşlarla yaptığımız sohbetler, neredeyse her gün farklı bir akrabamızın bize iftara gelmedi ya da bizim gitmemiz. Annelerimizin bizi sahura uyandırmaları.. Hepsi ne kadar da kıymetli anılar öyle değil mi?
Bu ayı en güzel şekilde idrak edip bayrama ulaşmayı nasip etsin Allah hepimize. Bu ay daha bir dikkat edelim. Sözlerimize ve davranışlarımıza özellikle. Yardıma ihtiyacı olanlara yardım edelim. Ve bizi aşan konular için de bol bol dua edelim. Hayırlı Ramazanlar.
