Duyuyor musun? Âlem sana fısıldamakta, günden geceye. Kâh neşeli nağmeler, kâh hüzünlü nağmeler ile yoğurmakta gönlünü. Daha ne kadar kulaklarını kapatacaksın. Rabbil alemin dinleyelim diye kulak ihsan etmiş. Görelim diye göz, konuşalım diye dil vermiş. Cümle nimetleri senin hizmetine vermiş, düşünesin diye de akıl nimetiyle yaratmış seni, yeryüzüne halife seçmiş. Şimdi bunca nimetlere bakıp sahibini görmemek, o sahibin istediği gibi kul olamamak nankörlük değil de nedir.
Yiyip içip gezmek için yaratılmadın ki. Sence de bu kadar basit düşünüş, varlığına bir hakaret değil midir? Kendine bunu nasıl reva görüyorsun ey insan. Sen cennet için yaratılmış değil misin? Cehennem gibi yakıcı olmak ile ne ummaktasın. Hâlbuki varlığın bir avuç topraktır. Öyleyse sen de toprak gibi varlığından geç, üstüne bassınlar da nice fidanlar, çiçekler uyansın koynundan.
Yorulmadın mı kaçmaktan, kalbin incinmedi mi, imtihanlarla boğuşurken kaçacak bir Rabbin mi yok. Ama Allah kulundan vazgeçmez ki! Bu umutsuzluğun sebebi, seni bu hallere düşüren nefsindir. Gördün mü bak, bütün cenk senin içinde. İşte bu dünya böyle cenk meydanıdır.
Baktın gördün mü içinde bir lahza ışık kalmamış. Karanlık sarmalamış ruhunu, hiç huzurun yok. Umutsuzluk ve mutsuzluk bataklığından çıkmak için bir kurtuluş arıyorsun. Hayat saçma geliyor, belki insanlardan uzaklaştın. Kim bilir gününü gün ediyorsundur belki. Ama hiç bir şeyden tat alamadığın gerçeği içerde bir yerde, bıçak gibi saplanıyor değil mi? Dert dermanını da içinde saklar. Mademki bu yolculuk artık katlanılmaz oldu, sen de yolunu değişir. Allah’a koş! Bir adım atsan, karanlıkları aydınlığa çeviriverecek Rabbin.
Şimdi bildin mi tüm mutsuzlukların Allahtan uzaklaşmaktan. İşte bunu fark ettiysen sen yönünü çevirmeye hazırlanıyorsun. Bir niyet, senin dünyanı da ahiretini de değiştirmeye yeter. Gel de tövbe suyuyla yıka gönlünü. Gözünün yaşı tüm pasları söker atar. Abdülkadir Geylani hazretleri der ki: “Tövbe Yönetim Değişikliğidir.” Şimdi sana yönetim değişikliği ile çıkılan bir yolculuktan bahsedeceğim.
SEYRİ SÜLÜK
Seyri sülük Arapça; gitmek, girmek, seyahat etmek, yol almak ve ilerleme demektir. İbni Acibe el Haseni ise şöyle tarif etmiştir: Seyri sülük, padişahlar padişahının huzuruna giden yolun ilmidir. Seyri sülükten maksat: cehaletten ilme, kötü huylardan güzel ahlaka, fena âleminden beka âlemine yönelmektir. Manevi bir yolculuk olan seyri sülük tarikatta, bir mürşidin denetim ve murakabesi altında, kalbin tasfiye ve nefsin tezkiyesi için yapılan rıza yolculuğu olarak da tanımlanmaktadır. Bu yolculuğu yapan kişiye de salik denmektedir.
Madem bir yol var gidilecek, bir de o yolu bilen yoldaş lazımdır insana. Burada şu soruyu sorabilirsiniz, yalnız yürünmüyor mu, neden mürşit gerekli? Kısaca söylemek gerekirse, insan ömrü, hiç bilmediği yollara gire çıka, düşe kalka gerçeğe ulaşacak kadar uzun değil. Ve hiçbir gemi kaptansız limana ulaşamaz.
Nitekim Hakka ulaşma gayesiyle çıkılan bu yolda hiç kimse yalnız yürümemiştir. Peygamberimize (aleyhisselatü vesselam) Miraç yolculuğunda Cebrail aleyhisselam eşlik etmiştir. Sahabe efendilerimiz Resullulah’ın önderliğinde, Musa (as) Hızır (as) ile Yusuf (as) zindanda, Yunus (as) balığın karnında, İbrahim (as) ateşe atılmak ile miraç eylemiştir.
"Sen kendini küçük bir cisim sanırsın, ama en büyük âlem sende gizlidir." HZ. ALİ
Üstad İbrahim Yerlikaya der ki: “Dünya ne yapması gerektiğini bilene Allah’ın bir aynasıdır.” İnsan dünyadaki amacını kavradıktan sonra, gideceği yön bellidir. O da; Kuran ve Sünnet çerçevesinde bir yaşam sürebilmektir. İşte Seyri sülük denilen kavramda bu amacı gerçekleştirmek için gerçekleştirilen bir terbiye metodudur.
SEYRİN DÖRT AŞAMASI
- Seyri İLLAALLAH: Allaha yolculuk olarak adlandırılan bu mertebe, kişi kalbindeki masivadan kurtulmaya çabalar. Elbette ki insan önce neyden kurtulması gerektiğiyle yüzleşmelidir. Hastalık teşhis edilmeden tedavi olur mu hiç. Kalbini mücahede ile İkilikten arındırarak Tek olan Rabbini her şeyde görmesi ile son bulur.
- Seyri FİLLAH: ( Allah’ta yolculuk ) İnsan birini gerçekten seviyorsa ona dönüşür. Onun gözleriyle görmek, onun sevdiği şeylerle donanmak ister. Bu dünyevi aşkta bile böyleyken Hakka olan aşkta kulun beşeriyetten sıyrılıp dönüştüğü bu hale şaşmamak gerekir. Bu mertebede kişi Allahın sevdiklerini sever, gayrısı onun için yoktur.
- Seyri MAALLAH: İkiliğin ortadan kalktığı bu makam, Allah ile yolculuk olarak adlandırılmıştır.
- Seyri ANİLLAH: Tek olanı gören salik yolculuğunu bu mertebede tamamlayarak, çokluklarla çeşitlenmiş şu aleme geri döner. Artık talibleri İrşad etmek görevi olmuştur. Halkın arasında ama Hakla olarak, ney misali ruhlara Hak’tan nağmeler üfler dururlar.
Hak dostları ayna misalidir. Bakmayı bilirsen kendini görürsün. Yüzyıllardır böyle ola gelmiştir, Mevlana, Şemsi Tebrizi ile halvetinde, Yunus Emre, Taptuk hz dergahında bu sırlı ayna ile kul olmanın şerefine ulaşmış, insanı kamil olmuşlardır. Nice isimler vardır ve dünya döndükçe de olacaktır. Bu yazılanları sadece harften ibaret görmeyesin. Gönül gözüyle bakabilirsen bunlarda sana bir ayna oluverir. Görenedir görene, köre nedir köre ne.
