
Türkiye Ziraatçılar Derneği (TZD) Balıkesir Şube Başkanı Şenol Özcan, son bir yılda yaklaşık 100 bin çiftçinin tarımdan kopacağını söyledi. Özcan, bu sayının 300 binleri bulabileceğini öne sürdü.
Çiftçiden yana bir üretim politikasının olmaması, tarımsal desteklerin yetersiz kalması, ithal girdiler yüzünden çiftçinin yüksek maliyetlere ürettiği ürününü zararına satmak zorunda kalmasının tarımdan kopuşu hızlandırdığını belirten Özcan, “Çiftçi Kayıt Sistemi’ne (ÇKS) başvuru yapan çiftçilerin sayısı 2017'de 2 milyon 100 bin iken 2019’da 2 milyon 83 bine, 2020’de ise 1 milyon 803 bine inmişti” dedi.
“DESTEKLER YETERSİZ”
TZD Balıkesir Şube Başkanı Şenol Özcan, bu sayının 2021’de bir milyon 700 binlere indiğini, son bir yılda yaklaşık 100 bin çiftçinin tarımdan kopacağını tahmin ettiğini belirterek, rakamın yılsonunda netleşeceğini söyledi.
Kopuşun nedenini çiftçinin tarımsal desteklere olan inancının kalmaması olarak açıklayan Özcan, “Çiftçi tarımsal desteklerden yararlanabilmek amacıyla ÇKS’ye başvuru yapıyor. Ancak zaten yetersiz olan destek ödemeleri bir de geç ödeniyor. Çiftçinin tarımsal desteklere inancı kalmayınca ÇKS’ye de başvuru yapmamaya başladı. Bu çiftçilerin çoğunluğu ise tarımı tamamen bırakıyor” diye konuştu.
“ÇİFTÇİ SAYISI GERİLİYOR”
2020 Haziran’da 586 bin 354 olan sigortalı çiftçi sayısının, 2021 Haziran’da 541 bin 346’ye gerilediğine dikkat çeken Özcan, “Bunun en büyük nedeni, Çiftçinin sahipsiz bırakılmasıdır” dedi.
Tarımdaki kopuşun ana nedenini, çiftçinin tarımın kronik sorunları karşısında korunmasız kalması olarak tanımlayan Şenol Özcan, “Küçük üretici, özellikle de yaşlılar ihtiyacı kadar ekiyor. Aileden kopan gençler ise kırdan kente göç edip, hizmet sektöründe iş arıyor” dedi.
“ÇİFTÇİYİ ÜRETİM PLANLAMASI YERİNE TÜCCARIN TALEBİNE GÖRE ÜRETİM YAPMAYA TEŞVİK EDİYORLAR”
Tarımdaki kopuşun birinci nedeninin çiftçinin yararına bir tarımsal üretim politikasının yokluğu olduğunu söyleyen Özcan, bunun çiftçiyi piyasaya teslim etmek anlamına geldiğine vurgu yaptı. “Çünkü çiftçiyi üretim planlaması yerine tüccarın talebine göre üretim yapmaya teşvik ediyorlar” sözleriyle açıklamasını sürdüren Özcan, şöyle devam etti: “Bu bir nevi sözleşmeli üretimdir. Çiftçi sahipsiz kaldığı için tarımdan kopuş sürüyor. Desteklemelerin yetersizliği, girdi maliyetlerinin aşırı yüksek olması, buna karşın ürettiği ürününü çoğunlukla maliyetine bile satamaması çiftçiyi tarımdan uzaklaştırıyor. Tüm bunlar karşısında devlet korumacılığının olmaması bu süreci ne yazık ki hızlandırıyor.” Cengiz GÜNER

