
Bil Kâdî-i hâcâtı
Kıl ana münâcâtı
Terk eyle murâdâtı
Mevlâ görelim n'eyler
N'eylerse güzel eyler
Dua kulun yaratıcısıyla konuşmasıdır. İnsan dua ederken halini Rabbine arz eder ve onun her şeye kadir olduğunu bilerek yakarır. Sadece işi düştüğünde dost ve akrabalarımızın bizi araması hepimizi üzecek bir durumdur. Peki kul olarak işimiz düştüğünde sipariş verir gibi isteklerimizi sıralamamızın etkisini, hiç düşünüyor muyuz? Maalesef bunu fark edemiyoruz.
İnsanı türlü nimetler ile en güzel şekilde yaratan, isimlerini öğreten, isimleriyle insana tecelli ederek kulu ceset olmaktan çıkarıp halifeliğe çıkaran yüce Yaratıcı onu tanımamızı ve yakın olmamızı istiyor. Bizim anlayamadığımız şekilde çeşitli yollarla bizlerle iletişim kuruyor, istiyor ki biz de buna gönlen, ruhen dahil olalım. İşte dua da bu iletişim yöntemlerinden biridir.
Kitabımız Kur’ân-ı Kerîm de dua etmemizle ilgili bir çok ayet vardır. Bir kaçını beraber hatırlayalım. “Kullarım Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben (onlara) pek yakınım. Bana dua ettiği zaman dua edenin duasına cevap veririm. Öyleyse, onlar da Benim çağrıma cevap versinler ve bana iman etsinler ki doğru yolu bulsunlar.” (BAKARA suresi 186. ayet)
De ki: “Duanız olmasa, Rabbim size ne diye değer versin!...” (FURKÂN suresi 77. ayet)
İşte Allah kulunun dua etmesinden böyle memnun oluyor. Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem de ayakkabınızın bağını bile Allahtan isteyin, buyurmuştur.
Lakin bizler dua ederken sadece kendi isteklerimize odaklanıp, dileğimizin hayır mı şer mi olduğunu hesaba katmadan istiyoruz. Yeryüzünde ihtiyaç sahibi sadece bizler değiliz ki. Bitkiler, hayvanlar, toprak hatta gözle göremeyeceğimiz canlıların dahi ihtiyaç ve istekleri vardır. Susuz kalmış bir toprak Allah’tan yağmur diler. Güneş ışığına ihtiyaç duyan bir çiçeğin, ışıksız kalınca Hak'tan isteği de elbette güneş olacaktır. Daha sayısız nice örnek buluruz tefekkür edersek.
Hal böyle olunca biz ne dua edersek edelim hep eksik kalacaktır. Bu
sebeple Allah'ın ipine sımsıkı tutunup ona güvenmemiz gerekir ki o bizim için en doğru ve güzel olanı ver(ecek)miştir. İhtiyacımızı Ondan gayrı kimse bilemez ki bize çare olsun. O halde kula düşen muradı terk edip, Mevla neylerse güzel eyler diyebilmektir.
Selamlar, sevgiyle kalın...