Bir kermes gerçeği

Okullarda Okul Aile Birliği’ne katkı olsun diye geleneksel hale gelen kermeslerden bahsetmek istiyorum bugün.

Velilerden yiyecek bir şeyler yapmasını istiyor sınıf anneleri ya da para göndermelerini. Paranın miktarı da belli bu arada. Daha azını veremiyorsun. O parayı veremeyecek, o malzemeleri alamayıp yiyecek bir şeyler yapamayacak bir veli var mıdır diye düşünülüyor mu acaba?

Normalde orta halidir mesela durumu. Ama o ay sıkışmıştır veremeyecektir kermes işine para. İnsanlardan zorla bunu istemelerini doğru bulmuyorum. Söylersin katılım zorunlu değil diye, isteyen yapar istemeyen yapmaz.

Bir de en güzel stant bizim sınıfımızınki olsun diye gaza getirmeleri yok mu sınıf annelerinin, bilemiyorum. Sözde kaldırıldı sınıf anneliği ama kim dinliyor? Bir noktada tamam. Öğretmene yardımcı oluyorlar. Hele yaşları küçük olan ilkokul seviyesindeki öğrenciler için belki gerekli.

Fakat işi abartıp da egoları devreye girince iş çığırından çıkıyor. İzlemişsinizdir bir ara sosyal medyada sınıf annesinin bir öğrenciye yaptıklarını. Hiç hoş değil. İnsan sen kimsin diyor yani.

Kermes için para gönder. O gün çocuğunun yanına harçlık koy fazladan ki kermeste gördüklerini alabilsin. Bunun mezuniyeti, gezisi, etkinliği hiç bitmiyor. Ailelere hep bir masraf çıkıyor. Umarım artık kermese katılım için herkesi mecbur bırakmazlar.