Denizlere Mühür Vurulan Gün: 1 Temmuz Kabotaj Bayramı

Deniz… Sonsuzluğu çağrıştıran, medeniyetlerin kurulduğu, savaşların ve barışların yaşandığı o engin mavi… Biz Türkler için deniz, çoğu zaman göz ardı edilmiş bir gerçekti. Ta ki 1 Temmuz 1926’ya kadar. O gün, Türkiye Cumhuriyeti’nin denizlerdeki bağımsızlık ilanı niteliğinde olan Kabotaj Kanunu yürürlüğe girdi. Bu kanunla birlikte Türk kara sularında sadece Türk gemilerinin yolcu ve yük taşımasına izin verildi. Bir anlamda denizlerimize kendi mührümüzü vurduk.

1 Temmuz, sadece bir yasal düzenlemenin tarihi değil; aynı zamanda denizlerde egemenliğin, ekonomik bağımsızlığın ve milli gururun bayramıdır. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün “Denizciliği, Türk’ün büyük milli ülküsü olarak düşünmeli ve onu en kısa zamanda başarmalıyız” sözünün karşılık bulduğu gündür.

Üç tarafı denizlerle çevrili bir ülke olarak denizcilikte katetmemiz gereken daha çok yol var. Ne yazık ki bu alandaki potansiyelimizi hâlâ tam anlamıyla değerlendirdiğimizi söylemek zor. Oysa ki denizcilik sadece ticaret değil; aynı zamanda kültürdür, gelişmişliktir, bağımsızlıktır. Denizleri tanımayan milletlerin dünyaya açılması da sınırlı kalır.

Son yıllarda denizcilik eğitimi, yat turizmi, tersane faaliyetleri gibi alanlarda bazı gelişmeler yaşansa da, hâlâ yapacak çok işimiz var. Liman şehirlerinin denizle barışması, çocuklarımızın küçük yaşta denizcilikle tanışması, yerli gemi üretiminin desteklenmesi gibi birçok alanda daha aktif ve planlı politikalar gerekiyor.

Kabotaj Bayramı’nı sadece kutlamalarla değil, denizcilik bilinciyle anmak gerekiyor. Çünkü bu bayram, bir coşkunun değil, bir hatırlamanın günüdür: Denizler bizimdir, sahip çıkalım!

Bugün limanlar sessiz olsa da, gemiler uzaklara demir alsa da, denizler hâlâ bizim geleceğimizdir. Kabotaj Bayramı kutlu olsun.