Hafta sonu dış saha müsabakasını yine kaybettik.
Gönül isterdi ki maçı kazanalım ama kendi sahamızda ki maçları bile zor kazanan bir ekip olarak işimizin gerçekten çok zor. Devre arasına bir maçımız kaldı ve haftaya sahamızda oynayacağız. Sonuç ne olur şimdiden bilemeyiz ama taraftar, teknik ekip hatta yönetim olarak herkes yaşanan bu olumsuz durumdan memnun değil. Malumunuz memnun olanlar var elbette, camia olarak herkes birbirini çok iyi tanır ve kimlerin ne düşüncesi olduğunu çok iyi biliriz vesselam.
Yönetime talip olduk, karanlıktan, aydınlığa sloganımızla çıktığımız yolda birlik ve beraberlik içerisinde olmayı en önemli unsur olarak gördük diyen Başkan Nedim Ömer ve yönetim kurulu üyelerinin bu saate kadar yaşadıklarını tam olarak bilemeyiz ama karanlık tünelin ucundaki ışığa ulaşmanın ne kadar zor olduğunu çok iyi anlamışlardır diye fikrimi belirteyim.
Transfer yasağının kaldırılması başta olmak üzere çözüm üretilecek nice konular, yönetimin karşısına çıkarılan nice engeller var ki insanın sabır taşını bırakın ortadan çatlatmayı tuz, buz paramparça eder, ediyor da zaten.
Amatör batağından çıkış yolunda yaşanan sıkıntıları tekrardan anlatmaya gerek yok, tek vücut olmuş bir topluluk, başarılı olunacağına inananların çokluğu, iş disiplini, ahlakıyla spor yapmayı düstur edinmiş sporcular ve elde edilecek başarılarla şehrin insanının mutluluğu için hizmet yapmayı ilk planda gören, uygulayan yerel yöneticiler, aşkla, şevkle, menfaat gütmeden gecesine, gündüzüne katan, para, emek harcayan Balıkesirspor sevdalısı yöneticiler sayesinde yaşanmış başarılar gördük.
Çok hızlı yükselişle süper lige kadar giden başarı öyküsünün hazmedilememesi, elde edilen başarıların siyaseten paylaşılamaması, sağlanan maddi imkanların iyi kullanılmaması, manen ve madden çıkarım peşinde olan insanların sisteme dahil olması, spor yöneticiliği konusunda amatör insanların yönetimlerde görev alması, bir noktadan sonra egoların tatmin edilmesi gibi birbirini tetikleyen, engelleyen olaylar silsilesinin gözlerimizin önünde yaşanması sonucudur vardığımız nokta.
Bunu yaşayan ne ilk ekibiz ne de son olacağız, yaşanmış onca örneklerin içinde şimdiden bizde yerimizi aldık maalesef. Bu garabet kuyusuna düşen nice ekiplerin profesyonel statüde isimleri maalesef okunmaz, duyulmaz oldu. Bizimle aynı sorunları yaşayanlarla aynı gidişatı yaşıyoruz maalesef, onların borcu çok, bizim az demekle kendimizi kandırıyoruz ama bize ne çare.
Sıkışınca kendi çocuklarımız diye bir kelam ediyoruz da görüyoruz işte, onlarda şu zamanda iyice açılmış yaramıza merhem olacak güce sahip değiller. Ahbap, çavuş, akraba, kardeş ilişkisiyle, siyaseten ortaya çıkan yakınlaşmalarla, ya zaten bizden bir şey olmaz diye düşünenlerle, biz paramızı alalım aman boş ver iş anlayışla, liyakatsız, bilgisiz nice insanlarla, nice cevherler savrulup gitti dört bir tarafa farkında değiliz. U 19 / 21 takımlarımız liglerini birinci bitirdi, şampiyonluk kupası maçları oynadı yakın zamanda, kimler var şimdi takımımızda ya da o çocuklarımızın adları neydi diye sorsak birçoğumuz hatırlayamayacak durumda.
Ayrıca çok büyük emekleri olan, maddi, manevi katkıda bulunan nice insanımızda unutuldu, hatırlanmadı çoğu zaman, ahde vefa olayı sergilense de kimi zaman oda gündemi kurtarmak adına oldu, bir plaket, birkaç fotoğraf karesiyle göstermelik girişimler oldu. Şampiyonluk yaşatmış insanlar tu kaka edilerek gönderildi bu şehirden, kuru bir teşekkür bile çok görüldü değer katanlara, nicelerinin ahı var, niceleri hala dertleniyor Balıkesirspor’umuzla çoğu kimsenin haberi yok.
Eskilerden bir halk deyimi var ne ekersen onu biçersin diye doğruluğu kesinlikle tartışılmaz, rüzgâr eken, fırtına biçer, kaos ortamı yaratmak kimseye fayda sağlamamış, en çok zararı da bu ortamı yaratanlar görmüştür. Geçmişle hesaplaşma derdim yok bu satırları yazarken, yapılan hatalar ayan beyan ortada, destek verenler desteklerine devam etsinler ama köstek olanlar çekilsinler artık perde arkasından, uzak dursunlar bu ortamdan.
Yeniden birlik, beraberlik içinde olmalıyız, sahiplenmeliyiz, karanlıktan, aydınlığa ulaşmak adına çaba göstermeli, gerçek mana da sorunlarla uğraşmalıyız.
Olur mu?
Bu işler ziyaret etmekle, fotoğraf karesinde gülümsemekle, destek veriyoruz, desteğe devam ediyoruz demekle olmuyor, daha önceden de çok ziyaretler oldu, fotoğraf karelerinde yer alındı, yerel basında haber yapıldı ama işte o kadar sonrası kapılar duvar, verilen sözler havada kaldı. Üzülüyorum açıkçası, alt yapıdan tutunda, tesisleşmeye, kalıcı gelir getirici ne işler ne projeler vardı bildiğim, çoğu unutuldu, bazıları uygulama aşamasında ele göze bulaştırıldı, yapılmak istenenlerden rant elde edilmek istendi, olmadı, olmuyor maalesef.
Olur mu?
Düzeldiğini görecek miyiz?
Tekrar ediyorum çıkmayan candan umut kesilmez ama benim umudum azaldı.
Hep birilerini rakip olarak görmeye devam ettiğimiz sürece, sırf kamuoyunu idare etmek adına pansuman çarelerle, tedavi gücü olmayan kremlerle, gerçekçi olmayan, icraata dökülmeyen vaatlerle, yaşanan dertler sona ermez, çekilen çileler bitmez, iki adım ileri, üç adım geri hareketle çok zaman almaz amatör batağına tekrar düşer gideriz.
Karanlıktan, aydınlığa gideceğimiz yol çok uzun ve meşakkatli, İnşallah muvaffakiyet sağlarız.
