***
Fiziksel ve sosyal engeller, birçok engelli bireyin günlük yaşamını zorlaştırıyor. Bir rampa eksikliği, bir asansörün bulunmaması ya da kamu alanlarının erişilebilir olmaması, onların özgürce hareket etmelerini engellerken, toplumsal duyarsızlık da önemli bir bariyer oluşturuyor. Oysa unutmamalıyız ki hepimiz bir gün engelli olabiliriz.
***
Engellilerin sosyal yaşamda ve çalışma hayatında hak ettikleri yeri alabilmeleri için öncelikle toplumsal ön yargıları aşmamız gerekiyor. Kamuda ve özel sektörde engelli bireylerin istihdamı artırılmalı, çalışma ve sosyal yaşam alanları onlar için uygun hale getirilmelidir. Eğitimden sağlığa, istihdamdan sosyal hizmetlere kadar her alanda erişilebilirlik temel bir hak olmalıdır.
***
Engelleri ortadan kaldırmak, yalnızca yasalarla değil, toplumsal bilinç ve empati ile mümkündür. Destek olmak, dayanışmayı artırmak ve herkes için eşit bir yaşam sunmak, hepimizin sorumluluğudur.
***
Dünya Engelliler Günü, sadece bir günle sınırlı kalmamalı; her gün, engelli bireylerimizin yanında olduğumuzu hissettirmek için bir fırsat olarak görülmelidir. Unutmayalım ki engeller, biz onları kaldırdığımızda anlamını yitirir. Daha erişilebilir ve daha adil bir dünya dileğiyle…