Türkiye Voleybol Federasyonu 2. Lig Kadınlar 5. Grup’ta normal sezonun son maçına ikinci sırada çıkan Havran Fatih Belediyespor, Havran’a lider olarak gelen Çan Gençlik Kalespor’u 3-1 yenerek Eskişehir’de düzenlenecek Çeyrek Final müsabakalarına grup lideri sıfatıyla katılma hakkı kazandı.
Allah başarılarını daim etsin…
Son maçın ardından medyaya yansıyan görüntüleri, özellikle de protokolün coşkusunu görünce, gözlerim sulanırken, arka fonda da adeta 1978 yılında Gülden Karaböcek’in söylediği ‘Dilek Taşı’ çalıyordu.
“Gözümde canlanır koskoca mazi,
Sevdiğim nerede ben neredeyim,
Suçumuz neydi ki ayrıldık böyle,
Kaybolmuş benliğim ben ne haldeyim.
Efkarım birikti sığmaz içime,
Bin sitem etsem de azdır kadere,
Gülmeyi unutan yaşlı gözlere,
Mutluluktan haber ver dilek taşı.
Bir hayal tufanı eser başımda,
Hangi yana baksam durur karşımda,
Artık tüm umutlar yabancı bana,
Onu aramaktan ben ne haldeyim.
Efkarım birikti sığmaz içime,
Bin sitem etsem de azdır kadere,
Gülmeyi unutan yaşlı gözlere,
Mutluluktan haber ver dilek taşı.”
Bir zamanlar şehrin voleybolunun parlayan yıldızı Balıkesir Büyükşehir Belediyespor Kadın Voleybol Takımı vardı…
Birinci Lig’in tozunu atıp, çok defa da Sultanlar Ligi’nin kapısına dayandı…
Son yılında açık ara lider tamamladığı normal sezonun ardından, Aydın’da bir kepenk kapatışı var ki…
Akıllara zarar…
O zamanlar, “Yanlış yapıyorsunuz” seslerine kulak tıkayıp, kenardan izlemeyi tercih eden zihniyet, şimdi tribünde Havran Fatih Belediyespor’u alkışlıyor.
Alkışlayın beyler…
Hem de avuçlarınız patlayıncaya kadar alkışlayın…
Çünkü o kızlar, bunu sonuna kadar hak ediyor…
Ama yarın yine “Şortuydu, bacağıydı” deyip, dükkan kapattırmayın.
Bu vesileyle Havran Fatih Belediyespor’a Eskişehir ve sonrası için başarı dilerken, “İnşallah, sonları Balıkesir Büyükşehir Belediyespor’un kızlarına benzemez” demeden geçemeyeceğim.
