Omuz hastalıkları, omuz bölgesinden kaynaklanabileceği gibi, kalp, akciğer, karaciğer, boyun fıtığı kaynaklı ya da yansıyan ağrılı olabilirler. Altı yönde harekete izin veren omuz eklemi kas, kemik, sinirler, damarlar çok sayıda bağ ve diğer destekleyici dokulardan oluşur. Omuz bölgesi rahatsızlıklarında erken müdahale edilmez ise yaşam boyu günlük hayatı olumsuz etkileyen; hareket kısıtlılıkları, güçsüzlük, zamanla artan ağrılı durumlar gelişebilir.
Omuz hastalıklarında çıkıklar çok önemli ve acildir. Ardından bağ, kapsül yaralanmaları ve kırıklar gelir. Kronik hastalıklarsa oluş sebebine göre rehabilitasyon uygulanan durumlardır. Omuz hastalıklarının ve ağrılarının en sık sebepleri; travma (cam-fırın silmek, yükseğe uzanıp bir şey almak, uzun süre yanlış pozisyonda kalmak, ağır kaldırmak, ani düşen bir şeyi tutmaya çalışmak), düşme, omuz kırık ve çıkıklarından sonra hareketsizlik, omuzda ve kolda yavaş yavaş başlayıp-giderek artan ağrılar (kolun hareket ettirilmesiyle artan omuz ağrısı, üzerine yatmakla artan omuz omuz ağrısı, kolu belli bir noktadan fazla kaldıramamak veya döndürememek), spor ve egzersiz sonrası sakatlıklar, kas yırtıkları, bursit ve tendinit, sinir sıkışmaları, kireçlenmeler, romatizmal hastalıklar, donuk omuz, akciğer tümörleri, karaciğer ve safra kesesi hastalıkları, boyun fıtıkları olarak sıralanabilir.
Hasta muayene edilip; omuz bölgesinin röntgeni (direkt grafisi), bilgisayarlı tomografisi (BT) ve manyetik rezonans görüntülemesi (MR) çekilebilir. Altta yatan başka bir hastalık varsa ona yönelik diğer görüntüleme tetkikleri eklenir.
Tedavide; elektroterapi uygulamaları, en önemli tedavi olan doğru planlanmış egzersizler, manuplatif yöntemler, knesiotape, sıcak-soğuk uygulamalar, duyu eğitimleri, medikal tedavi, cerrahi girişimler ve ortezler (yardımcı cihazlar) yer alır. Normal eklem hareket açıklığı sağlanıp, ağrı azaltılıp, kas kuvvetini kazanmak hedeflenmelidir. Yaşa bağlı olarak kasta zayıflıklar, ağrı, güçsüzlük, uyku problemleri farklı seviyede yaşanabilir. Akut dönemden kronik döneme geçişte; friksiyon masajı, postür egzersizleri, germe-kuvvetlendirme, kapalı kinetik zincir egzersizleri, koordinasyon egzersizleri, PNF, denge, aerobik egzersizler, aquatik egzersizler çeşitlendirilmelidir. Sık aralıklarla, belirli saat dilimlerinde, submaksimal seviyede egzersizler yapılmalıdır.
Amaç; ağrıyı , inflamasyonu, kas inhibisyonunu önlemek, normal eklem hareketlerini artırmaktır. Günlük yaşam aktivitelerine tam dönebilmek için rehabilitasyon programına tam uymak gerekir. Ağrı azalınca program yarıda kesilmemelidir. Eğer bir sporcu ile çalışılıyorsa tabii ki antrenmanlara dönüşleri kademeli egzersiz reçeteleri ile sağlanabilir. Unutulmamalıdır ki vücut belirli zaman, belirli sayı, belirli şiddette yapılan egzersizleri ciddiye alır ve tedaviye cevap verir. Özellikle omuz gibi çok yönde harekete izin veren eklem söz konusu olunca durumun ciddiyeti kat ve kat artmaktadır.
